Alles was reeds tot in detail geregeld om a.s. zaterdag om 11.00 uur een aanvang te maken met het ringen van de twee overgebleven ooievaarskuikens uit het ooievaarsnest in Park Rusthoff. Er zou een hoogwerker komen om daarmee Maarten Verrips, vrijwilliger van de Stichting Ooievaars Research en Knowhow (STORK) omhoog en tot vlakbij het nest te brengen, om zodoende de tere kuikens met de grootste voorzichtigheid uit het nest te tillen en op het gazon van het grote eiland neer te leggen. Hier zouden zij uitvoerig onderzocht, gewogen en geringd worden. Onderwijl zou Michiel Rote met zijn drone foto’s en filmbeelden maken van deze spectaculaire actie.
Het mocht echter niet zo zijn. Nadat wij ruim een week geleden reeds berichtten dat één van de drie kuikens door de ouders was opgegeten of uit het nest was gekukeld, viel het de dagelijkse bewonderaars van het ooievaarsnest reeds een paar dagen later op dat er geen teken van leven meer in het nest was. Afgelopen zaterdag is daarom Michiel Rote met zijn drone poolshoogte gaan nemen en kwam hij tot de gruwelijke constatering dat ook de beide overgebleven kuikens niet meer leefden. De beide ouders worden nog wel steeds op het nest gezien, dat is hun instinct maar op den duur zullen ze dit loslaten en zijn ze beiden letterlijk en figuurlijk gevlogen. Volgens Willem-Jan Hooijmans is 2021 een bijzonder slecht ooievaarsjaar. Het voorjaar was veel te lang heel koud en heel nat hetgeen direct van invloed is op het leggen van het aantal eieren. Ook was het voedselaanbod bijzonder karig.
Teken aan de wand is dat op landgoed Oostergeest in Warmond, waar bijna elk jaar 3 tot 5 ooievaars worden geboren, men dit jaar genoegen moest nemen met de geboorte van slechts één ooievaarskuiken.
Aan de droom in Park Rusthoff, dat na negentig jaar weer een ooievaarspaar jongen zou opvoeden en uit zou laat vliegen is abrupt een einde gekomen. Het had zo mooi kunnen zijn…