Een jaar na zijn aftreden als penningmeester krijgt Carlo Juffermans, als dank voor zijn vele verdiensten voor Park Rusthoff, een boom en plaquette in het park aangeboden.
In een gelukkig weer zonovergoten park verzamelen zich vrijdagmiddag 9 mei pers en genodigden bij paviljoen Het Sassennest voor de onthulling van de boom voor Carlo Juffermans. De oud-penningmeester heeft die vorig jaar bij zijn afscheid toegezegd gekregen voor zijn veertien jaar van onvermoeibare inzet voor het park. Hij beheerde niet alleen de financiën voor de Stichting Beheer Park Rusthoff (SBPR), Juffermans was ook een soort oliemannetje, dat zorgde dat alles soepel bleef draaien. Met zijn uitgebreide netwerk wist hij veel te regelen en gedaan te krijgen. Bij de Stichting Vrienden van Park Rusthoff (SVPR) was hij vanaf het begin enthousiast en succesvol in het werven van sponsors. Maar na 35 jaar bestuurlijke verantwoordelijkheid te hebben gedragen in het park, het schoolbestuur, het kerkbestuur en de voetbalvereniging, naast zijn reguliere werk in de onderwijsondersteuning, vond Juffermans het tijd om gas terug te nemen.
Na het welkomstdrankje in het paviljoen begeeft het gezelschap zich langs de kinderboerderij en de uitbundig bloeiende rhododendrons naar de plaats in het park waar een bruine beuk is geplant. Een stevige, onverzettelijke boom, net als de oud-penningmeester zelf. Daar spreekt voorzitter Paul ten Velden hem nog eenmaal lovend en waarderend toe en dan mag Juffermans eindelijk de stenen plaquette onthullen van ‘zijn boom’ en trots poseren voor de fotografen.
Terug in het paviljoen wordt nog een glaasje gedronken en een hapje genuttigd. Gevraagd naar zijn toekomstplannen zegt Juffermans dat hij volgende week naar Amerika vertrekt voor zijn droomreis: een rondreis door de Verenigde Staten. “Ga je emigreren?” vraagt oud-bestuurder René van Elburg gekscherend. Maar Carlo Juffermans, geboren en getogen in Sassenheim, zou zijn geboortedorp en zijn geliefde park, waar hij altijd wel een bekende tegenkomt voor een praatje, voor geen goud willen missen.