“Park Rusthoff saai in de winter? Dan zou ik je een bezoek aan de oogarts adviseren. Er is juist in dit jaargetijde veel te beleven in ons “prachtige hart van Sassem.” luidt de overtuigende mening van Gerard Rutgrink.
Een interview met deze “groene” man is eigenlijk een eyeopener. De manier waarop hij vertelt over “zijn” afdeling Groen getuigt van vakkennis en liefde voor de natuur.
Rutgrink: “Wist jij bijvoorbeeld dat de dikke knoppen van een Kastanjeboom een lekkernij is voor Grasparkieten?” Na een ontkennend antwoord, brandt Gerard los over de fraaie zaken die alle dagen te merken en te zien zijn in Park Rusthoff. “Ikzelf word blij als ik zie hoe dik de knoppen van de Rododendron nu al zijn. Die kunnen ieder ogenblik openbarsten en dan krijg je die schitterende grote bloemen te zien. En nu de loofbomen nog geen bladeren hebben, komen de naaldbomen, zoals Taxus en de groene heesters met name Hulst goed tot zijn recht door de doorkijkjes die er vooral in deze tijd te vinden zijn.
Als je je ogen goed de kost geeft, is iedere wandeling door Park Rusthoff een leerzame ontdekking. Die ontluikende natuur is echt ieder jaar een openbaring.”
Deze portefeuillehouder van de afdeling Groen vertelt met enthousiasme over de werkzaamheden die zoal gedaan dienen te worden om het park een frisse en verzorgde uitstraling te geven. “Zo worden de looppaden vaak gecontroleerd op zwerfvuil en andere ongerechtigheden; de bomen bijgehouden en gecontroleerd op ziekten; het grote grasveld bij het Sassennest, dat zowel jonger als iets ouder naar het park lokt om een praatje te maken met anderen, wordt regelmatig gemaaid; en er wordt gekeken of een plant of struik wel op de juiste plek staat. Ik mag wel zeggen dat ons park een hoog onderhoudsniveau heeft. Daar krijgen we vaak een welgemeend compliment over. Daar ben ik trots op.”
Gerard Rutgrink, zoon van een bollenkweker, straalt uit dat de natuur, in al haar diversiteit, van jongs af aan zijn hart heeft gestolen. ”Er is toch geen mooier vak dan met je hoofd en handen bezig zijn met bomen en struiken en de verzorging daarvan. Hier in het park ben ik de schakel tussen de gemeente en de vrijwilligers. Door dit werk kan ik mensen aansturen en ook hun passie voor het groen verder ontwikkelen. Dit alles komt het park ten goede. Kijk maar eens om je heen. Het enthousiasme van Gerard werkt aanstekelijk. Als het gesprek bijna is afgelopen, komen er een zestal mannen binnen. “Nu even een kopje koffie. We hebben vanmorgen best weer wat werk verricht,” laat één van de heren tevreden weten.
Terwijl de koffie wordt ingeschonken, vertelt Gerard over zijn vak. Met die informatie kan bijna een boek worden geschreven. “Maar eigenlijk kan ik het ook in één zin zeggen: ik ben blij dat ik mijn bijdrage kan leveren aan het leef-plezier van mensen die ook beschikken over een groen hart,” aldus Gerard. Het is, op deze koude, zeer mistige ochtend in januari, goed toeven in het warme Sassennnest. De serieuze en opgewekte manier waarop de parkwerkers vertellen over hun ervaringen met al dat moois, voelt goed. Ze hebben het duidelijk naar hun zin tijdens de werkzaamheden.
Gerard tot slot: “Nu heb je met eigen ogen gezien dat het park juist helemaal niet saai is in deze wintertijd. We kunnen natuurlijk altijd extra handjes gebruiken. Wie zich thuis kan voelen in een mooie, groene omgeving en het fijn vindt om met soortgelijke mensen om te gaan, is altijd welkom.
Het is zo veelzijdig en interessant dat ik bijna zou zeggen: “Men mag solliciteren!” Dit laatste wordt uiteraard schaterlachend gezegd.
De boodschap is meer dan duidelijk: Het park verdient gewoon alle zorg en aandacht.